Prowadzenie rozmowy ze sobą to normalna czynność każdego człowieka. Można ogólnie ją podzielić na dwie podstawowe grupy:

dialog pozytywny i dialog negatywny.

Z jednej strony pozytywna rozmowa sportowca z samym sobą odnosi się do pozytywnych stwierdzeń, które wzmacniają i poprawiają samoocenę, motywację oraz pomagają sportowcom w koncentracji (Weinberg, 1988). 

Z drugiej strony negatywny dialog obejmuje wypowiedzi w formie krytyki, oskarżeń, pretensji –  która wywołuje zwiększony niepokój, rozdrażnienie, obniżenie poczucia własnej skuteczności,  a co za tym idzie – niższe wyniki (Moran, 1996).

 Ponadto, mówienie do siebie można podzielić na wewnętrzne (w myśli) i zewnętrzne (na głos).

Na jednej z sesji treningowej kursu Trener mentalny sportowców – uczę, że słowem mówionym w dialogu wewnętrznym zawodnik może się uspokajać przed wystąpieniem – “Spokojnie”, “Koncentracja”, “Jestem gotowy” – co jak wykazały liczne badania dostępne na stronach Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego – sportowiec może wspomagać procesy mentalne i stany emocjonalne.

Semantyka, czyli wpływ słów na ciało człowieka to fakt, zatem zawodnicy mogą używać słów także do korygowania działania, do motywacji, koncentracji, przełamania zastoju, skupienia, czy zaatakowania.

Słowa mogą być wykorzystywane jako odpalanie wyzwalaczy energii, stanów emocjonalnych i fizjologicznych (kotwice), oraz do koncentracji przy stałych fragmentach gry – rzuty osobiste w koszykówce czy karne w piłce. 

Poniżej zostawiam sesję treningową szkolenia w formie audio;