Myśląc o najważniejszych umiejętnościach przywódcy, większość ludzi zasugeruje takie cechy, jak wizja, charyzma, determinacja, bycie wzorem, inspirowanie czy dyscyplina. Ale jest jedna cecha, która rzadko jest dostrzegana w dyskusjach na temat przywództwa, ale jest to absolutnie kluczowe, a jest nią samoświadomość.

Pojęcie samoświadomości obejmuje dwa powiązane aspekty osobowości: samoświadomość wewnętrzną, co oznacza, jak dokładnie dana osoba postrzega własne wartości, mocne strony, pasje itp. Oraz samoświadomość zewnętrzną, czyli stopień, w jakim dana osoba wie jak jest postrzegana przez innych wokół siebie. Oba te aspekty są niezbędne do skutecznego przywództwa.

Znaczenie samoświadomości w biznesie

Niedawny artykuł w MIT Sloan Management Review został napisany na podstawie wywiadów z ponad 2000 międzynarodowych kierowników i wykazał, że samoświadomość jest kluczowa dla przywództwa. 

W rzeczywistości autorzy Ginka Toegel i Jean-Louis Barsoux argumentowali, że samoświadomość jest najważniejszą zdolnością przywódcy do rozwoju. Dzieje się tak, ponieważ aby odnieść sukces, lider musi wiedzieć o własnych ograniczeniach i osobliwościach, aby uwzględnić te czynniki przy podejmowaniu decyzji.

Samoświadome przywództwo jest nie tylko ważne jako umiejętność wykonawcza – może również wpływać na wyniki finansowe firmy czy zespołu.

Badanie przeprowadzone przez Korn Ferry Institute wykazało, że w firmach zatrudniających pracowników, którzy uzyskali dobre wyniki pod względem samoświadomości, odnotowano znacznie wyższe stopy zwrotu z akcji w porównaniu z firmami zatrudniającymi pracowników, którzy mieli więcej martwych punktów na temat własnych wyników. 

Inne badanie wykazało, że wysoki wynik w zakresie samoświadomości był najsilniejszym wskaźnikiem ogólnego sukcesu. Tak więc samoświadomość jest czymś więcej niż tylko użyteczną umiejętnością dodatkową: jest istotną częścią osiągania wyników w biznesie.

Martwe pola

To samo badanie Korn Ferry Institute, o którym wspomniano wcześniej, wykazało również, że 79% uczestników miało co najmniej jeden martwy punkt w swojej samoświadomości – co oznacza, że ​​79% osób miało umiejętności, które uważali za mocne, ale ich współpracownicy uważane za ich słabość. 

To pokazuje, jak trudno jest być naprawdę samoświadomym w pracy.

Jak omówiliśmy wcześniej, ludzie generalnie słabo oceniają własne wyniki. Problem polega na tym, że aby ktoś wiedział, czy jest sprawnym przywódcą, powiedzmy w komunikacji, musi już dużo wiedzieć na dany temat i wiedzieć, co sprawia, że ​​dana osoba jest dobrym komunikatorem.

Jeśli komuś brakuje tej wiedzy, prawdopodobnie przeceni swoje własne wyniki, ponieważ nie wie, czego nie wie.

Próbując kultywować samoświadome przywództwo, refleksja nie wystarczy, aby zastanowić się nad własnym postrzeganiem swoich mocnych i słabych stron. Muszą również być do tego takie jak model ORSA oraz szkolenie KIM NAPRAWDĘ JESTEM – gdyż tam dostajesz namacalne dowody na Twoje mocne strony i ograniczenia hamujące Twoją skuteczność.

Postrzeganie jest rzeczywistością

Te trudności z samooceną (brakiem rzetelnej informacji o sobie) powodują, że otrzymywanie informacji zwrotnych jest tak kluczowe dla samoświadomego przywództwa. 

Często opinie współpracowników mogą znacznie różnić się od tego, jak postrzegają siebie menedżerowie i liderzy.

Na przykład menedżerowie chcą być postrzegani jako otwarci na nowe pomysły i uważni na swoich pracowników, dlatego często wysoko oceniają siebie w tych obszarach umiejętności. Jednak zespół może się z tym nie zgodzić – osoby mogą uznać, że lider lekceważy poruszane przez nich kwestie lub jest zbyt sztywny w swoim podejściu.

Ważne jest, aby przywódcy zdali sobie sprawę, że jeśli chodzi o ocenę umiejętności, postrzeganie jest rzeczywistością. 

Jeśli podwładni uważają, że ich menedżer nie traktuje ich poważnie, to taka jest rzeczywistość – bez względu na to, co menedżer myśli o swoich umiejętnościach. 

Przykłady z prawdziwego świata pokazują, że nawet lider, który uważa, że ​​robi wszystko dobrze i osiąga dobre wyniki dla firmy, może być postrzegany jako problem przez współpracowników.

Osiągnięcie samoświadomości

Biorąc pod uwagę, jak ważna dla przywództwa jest samoświadomość, należy zauważyć, że rzadko zdarza się, aby temat ten był poruszany na kursach MBA lub innych formach edukacji biznesowej. 

Kształtowanie samoświadomości jest w programie książkowym Tożsamość lidera oraz KODOWANIE UMYSŁU LIDERA – płyta audio.

Liderzy nie mogą polegać na swojej istniejącej wiedzy, aby osiągnąć samoświadomość – wymaga to aktywnego i ciągłego badania i praktyki. 

Niektóre ze sposobów, którymi liderzy mogą poprawić swoją samoświadomość, obejmują zdobywanie informacji poprzez pozyskiwanie i słuchanie informacji zwrotnych, uczestnictwo w programach rozwoju przywódców oraz przeprowadzanie ocen osobowości w min. moim autorskim modelu ORSA.

Aby jak najlepiej wykorzystać te źródła informacji, liderzy muszą ćwiczyć się i promować koncepcję skutecznego kształtowania nowych struktur przekonań i strategii: nie tylko kiwać głową na wykładach czy słuchając audiobooki Tracego czy Maxwella – wiemy, że to działa słabo. Nie zmienia obrazu siebie i nie tworzy silnej samoświadomości.

Im więcej lider koduje programy mentalne, pracuje na głębokich strukturach wartości i przekonań – tym lepiej będzie poinformowany o tym, jak jest postrzegany przez innych, oraz jakie są jego mocne i słabe strony.

Inne zmiany mogą również pomóc w zachęcaniu do samoświadomego stylu przywództwa, takie jak codzienna praktyka uważności w celu poprawy świadomości własnego stanu i reakcji emocjonalnych oraz robienie regularnych przerw, aby decyzje były rozważane uważnie, zamiast podejmować je na autopilocie.

Zadatki na dobrego przywódcę

Warto pamiętać, że samoświadomość jest kluczową umiejętnością lidera, ale to nie znaczy, że istnieje tylko jeden sposób, aby skutecznie przewodzić. Każdy typ osobowości będzie miał swoją strategię.

Na przykład przywódca może mieć awersję do stanowczych komunikatów i mieć trudności z udzielaniem negatywnych opinii – ale jeśli jest tego świadomy, może uzyskać wsparcie od innych członków swojego zespołu przywódczego, gdy potrzebuje trudnej rozmowy.

I odwrotnie, jeśli lider ma bardzo bezpośredni styl komunikacji i ma tendencję do wydawania się bycia szorstkim, może wezwać więcej “dyplomatów” o profilu relacyjnym ze swojego zespołu, aby pomogli mu zrobić dobre wrażenie na spotkaniach.

W każdym przypadku lider ma pewne mocne i pewne słabe strony, ale będąc tego świadomym i otaczając się ludźmi o uzupełniających się zestawach umiejętności, można stworzyć bardziej efektywny zespół.

Aby dowiedzieć się więcej o tym, jak w rozwijaniu samoświadomości lidera, może pomóc Ci najpotężniejszy kurs rozwoju LIDER PREMIUM – kliknij tutaj.

Pozdrawiam Cię, Sławek