Kategorie
trening mentalny sportowców i trenerów

Co to jest porównanie społeczne

Porównanie społeczne to porównywanie siebie do innych. 

W warunkach sportowych zwykle oznacza to zawodników i kolegów z drużyny, oraz do konkurentów.

Obejmuje porównywanie się z innymi według osiąganej rangi, oceny umiejętności, wyszkolenia, techniki. Może się to zdarzyć przed, w trakcie lub po zawodach.

Przed zawodami. Wielu zawodników codziennie sprawdza rankingi. Oglądają również filmy swoich konkurentów. Kiedy docierają na miejsce zawodów, wielu sportowców porównuje się do innych zawodników na podstawie ich wyglądu, ubioru, postawy ciała.

Podczas zawodów. Sportowcy porównują czasy, miejsce i wygląd fizyczny. Kiedy widzą ludzi i uważają że są lepsi od nich, pragną być tą drugą osobą. Kiedy widzą ludzi, którzy nie są tak dobrzy jak oni, myślą, że powinni pokonać tę osobę. 

Niezależnie od tego, czy to prawda, czy nie, jest to bardzo czarno-białe myślenie, a to może wpędzić nas w kłopoty. 

W końcu mogą podcinać sobie skrzydła, gdy rywalizują z konkurentami, których uważają lub “widzą” za lepszych od nich, a grają  odważnie z tymi, których uważają, że powinni ich pokonać. Porównanie społeczne powoduje, że wielu sportowców przestaje grać „swoją grę”, kiedy samoocena zawodnika jest niska z samej obserwacji ich nastawienie i postawa sportowa może osłabnąć – bez względu na umiejętności i wytrenowanie.

Szkolenie Trening mentalny sportowca vod.

Po zawodach. Sportowcy porównują się do swoich konkurentów, szczególnie tych, którzy pokonali ich podczas zawodów. Po zawodach zwykle sportowcy zaczynają myśleć o swoich wynikach i wynikach swoich konkurentów w następujący sposób: „Nie miałem dzisiaj szczęścia”, „Nie byłem wystarczająco przygotowany”, ” Nigdy nie będą tak dobry jak on”…

Wady porównania społecznego

Porównanie społeczne zwykle nie jest dobrą rzeczą. Porównanie społeczne jest zniechęcające i wystawia wykonawcę na porażkę. Ludzie są zaprogramowani, aby myśleć o negatywach i możemy w tym utknąć.

Porównanie społeczne odciąga sportowców od koncentrowania się na swoich wynikach i wkłada tę energię w myślenie o osobie, z którą się porównują. Rzadko jest realistyczne. Porównanie społeczne sprawia, że ​​sportowcy myślą, że chcą tego, co ma druga osoba, nawet jeśli nie jest to realistyczne.

Porównania społeczne zwykle utwierdzają sportowców w wyniku. Koncentrując się na porównaniach społecznych, sportowiec znacznie częściej marzy o pokonaniu osoby, z którą się porównuje. To odciąga ich od strategii rywalizacji i rozprasza myślenie o wyniku.

Zalety porównania społecznego

Porównywanie społeczne może mieć swoje plusy, ale do pozytywnego wykorzystania porównań społecznych potrzeba silnego psychicznie sportowca, który ma silną samoocenę i pewność siebie.

Porównanie społeczne może służyć rozwojowi, o ile zawodnik porównujący się do lepszych uczy się od nich, naśladuje ich, podziwia, ma wzorzec do którego chce dążyć. 

Porównywanie społeczne powinno służyć modelowaniu, czyli ściąganiu strategii myślenia, techniki, zachowania z obserwowanego zawodnika.

Kiedy sportowiec może wykorzystać porównanie społeczne do napędzania swoich wyników, może to pomóc mu skupić się na swoich wynikach, być bardziej realistycznym i być obecnym w procesie. 

Skoncentruj się na tym, co musisz zrobić. To daje największą szansę na wykonanie swojej roboty, tak jak chcesz. Robienie swojego pozwala na wykorzystanie całej Twojej praktyki lub treningu. 

Realizuj swoje cele. Jeśli potrafisz realistycznie kogoś pokonać, stanie się to poprzez skupienie się na planie gry. Bądź realistą, jeśli chodzi o stosunek do osoby, z którą się porównujesz. W większości przypadków tak naprawdę nie wiesz, co dzieje się z twoimi konkurentami i dokonujesz szybkich ocen na podstawie statystyk lub wyglądu. Uwierz mi, oni się niczym od Ciebie nie różnią i mają takie same procesy emocjonalne jak Ty, przeżywają presję, stres, lęk przed porażką.

Bądź obecny i skup się na procesie realizacji. Na jakim procesie powinieneś się skupić, aby osiągnąć pożądany rezultat? Na najlepszym wykonywaniu swojej pracy jak tylko potrafisz.

Spędziłeś dużo czasu na ćwiczeniach, rozwoju, wytrenowaniu i chcesz móc w pełni wykorzystać swoją praktykę, koncentrując się na swoich celach.

Wniosek

Poruszone przeze mnie punkty często stanowią wyzwanie dla sportowców, ale można je również uznać za pozytywne, jeśli są właściwie stosowane. Używanie porównań społecznych jako siły napędowej treningu i współzawodnictwa jest możliwe, ale tylko wtedy, gdy jest wykonywane we właściwy sposób. Trening umiejętności umysłowych daje Ci możliwość innego podejścia do porównań społecznych.

Jeśli chcesz nauczyć się jak profesjonalnie modelować/naśladować najlepszych – poznaj jeden z moich programów specjalnie dedykowanych dla sportowców.

Uściski, Sławek

Kategorie
trening mentalny sportowców i trenerów

Rozwój osobowy zawodnika

Rozwój osobisty jest elementem życia każdego człowieka, niezależnie od tego, czy zdaje on sobie z tego sprawę.

Przez całe życie człowiek rozwija się, a od świadomości rozwoju zależy to, jak ten rozwój będzie przebiegał, i czy okaże się pomocny, czy wręcz przeciwnie. Dzięki niemu, osiąganie sukcesów w każdej dziedzinie, czy to zawodowej czy prywatnej jest o wiele łatwiejsze.

Z tego właśnie powodu, również w każdej dyscyplinie sportowej będzie on działać na korzyść zawodnika i potęgować jego sukcesy.

Niska samoocena ma swoje konsekwencje

To, co o sobie myślimy przekłada się na większość sytuacji i zdarzeń obecnych w naszym codziennym życiu. Jeśli nasze poczucie wartości jest niskie, wówczas możemy sabotować swoje relacje i często stawiać się w pozycji tej gorszej osoby.

W taki sposób nadajemy znaczenie prozaicznym sytuacjom w naszym życiu, a konsekwencją tego często jesteśmy nieszczęśliwi, ponieważ otrzymujemy potwierdzenie swojej niskiej wartości w otoczeniu.

Dzieje się tak również podczas uprawiania dyscypliny sportowej. Poprzez kultywowanie w sobie niskiej samooceny, podświadomie sabotujemy wyczyny sportowe i nastrajamy je programem w stylu “nie uda mi się”, “nie jestem dość dobry”.

Dlaczego warto wprowadzić samodyscyplinę?

To właśnie powątpiewanie we własne możliwości sprawia, że popadamy w prokrastynację, która może dotyczyć różnych obszarów życia. Aby z nią walczyć, warto skutecznie i systematycznie wprowadzać elementy samodyscypliny.

Samodyscyplina jest niejako drogą, która prowadzi nas od tego kim jesteśmy, do tego kim chcemy być i co chcemy osiągnąć.

Z samodyscypliną jest jak z mięśniem – można ją osiągnąć ćwicząc. Nie warto rzucać się na głęboką wodę i od razu wprowadzać sobie najtrudniejsze i najbardziej ambitne zadania. Wprowadzanie małych kroków do samodyscypliny, takich jak nawyki żywieniowe, czy codzienne ćwiczenia, a następnie poszerzanie zakresu ich intensywności prowadzi do spektakularnych efektów.

Pokonywanie nieśmiałości, stresu i paraliżu

Nieśmiałość, stres i paraliż pochodzą właśnie z niskiej samooceny. Osoba, która ma wsparcie w sobie samym wierzy we własne możliwości, a porażkę traktuje jako kolejną okazję do wzrostu.

Wypracowanie sobie takiego wsparcia jest kluczowe w pokonywaniu strachu i nieśmiałości. Kluczowe jest również docenianie siebie za każde powodzenie, nawet to, które z pozoru jest nieznaczące. Przekonywanie siebie o tym, że cokolwiek się wydarzy, zawsze jesteśmy po swojej stronie nie jest oczekiwaniem na porażkę, a paradoksalnie prowadzi do sukcesu.

Głęboki rozwój osobisty zawodnika

Czy “Co inni powiedzą?” na prawdę coś znaczy?

W dzisiejszych czasach wiele osób zmaga się z podejściem w stylu “A co inni powiedzą?”, które może nam wyrządzić większą krzywdę niż nam się wydaje.

Aby przestać się tym przejmować należy oczywiście mocno pracować nad wsparciem dla samego siebie i skupić się na tym – “dlaczego ja to robię i “dlaczego to jest dla mnie ważne”.

Dodatkowo, warto pozwolić sobie na chwile refleksji, zwłaszcza jeśli mamy potrzebę, aby je sobie zapisać, gdyż jest to wysoce terapeutyczne.

Czy porównywanie się z innymi to pozytywny element rywalizacji?

Jeszcze kilka lat temu istniało podejście, że porównywanie się z innymi i chęć bycia lepszym to pozytywny element rywalizacji, który prowadzi do sukcesu. Okazuje się jednak, że jest wręcz odwrotnie.

Kiedy się z kimś porównujemy, szanse na to, że poczujemy się gorsi są bardzo wysokie. (Szczególnie osoby z niskim mniemaniem o sobie).

Kluczowe jest uświadomienie sobie tego, że każdy człowiek jest inny, a określanie wartości swojej, czy drugiej osoby na podstawie jednej porażki jest absolutnie bez sensu.

Wiele osób odczuwa poczucie bycia gorszym bez wyraźnego powodu, co oznacza, że powód kryje się bardzo głęboko, gdzieś w okolicach dzieciństwa. Tutaj również należy mocno pracować nad relacją z samym sobą.

Szkolenie Trening mentalny sportowca vod.

Rola pracy nad przekonaniami

Wiele osób nie zdaje sobie sprawy z tego, że posiada przekonania na swój temat, często niekorzystne i to właśnie one sabotują nasze życie zawodowe, prywatne oraz osiągnięcia sportowe.

Kluczowym jest tutaj sam fakt rozpoznania tego, jakie mamy przekonania, uświadomienie ich sobie oraz praca nad tym, aby je zmienić. To właśnie jest rolą rozwoju osobistego, dzięki któremu możemy pracować nad sobą, budować relację z samym sobą i móc realnie wpływać na swoje życie.

Od 20 roku mojego życia, kiedy napisałem pierwsza książkę – Trening umysłu sportowca – zajmuje się propagowaniem mądrego, rozsądnego rozwoju osobistego – gdyż nastawienie na rozwój pozwala przekraczać własne ograniczenia zainstalowane przez pierwotne środowisko  – rodzinę, rodziców, otoczenie.

Poznaj mój punkt widzenia i materiały wspierające Twój rozwój osobowy jako zawodnika i trenera – na pewno dostaniesz gigantyczną wartość.

Uściski, Sławek 

Kategorie
trening mentalny sportowców i trenerów

Trening mentalny zawodnika

Nie sposób nie doceniać wpływu mentalności na wyniki sportowe. To ona decyduje o wynikach, kształtuje odporność psychiczną, a nawet pomaga wykształcić konkretne umiejętności. Jak ukształtować mentalność sportowca? 

Pojęcie treningu mentalnego ściśle wiąże się ze szkoleniem amerykańskich astronautów w latach siedemdziesiątych. Wielokrotnie spotykali się oni z niebezpiecznymi sytuacjami, ale tylko teoretycznie.

To w swoich umysłach przeżywali kryzysy, opracowywali strategie radzenia sobie z nimi i znajdowali rozwiązania. “Bawiąc się” w ten sposób stopniowo przyzwyczajali się do zagrożenia i przestawali odczuwać stres.

Na pewno znasz to z autopsji: gdy w kryzysie pojawia się stres, jesteś nim tak sparaliżowany, że nie możesz działać racjonalnie. Wystarczy jednak, by stres zniknął i znajdujesz wyjście z sytuacji.

Najprościej mówiąc: trening mentalny to powtarzane CELOWE wyobrażanie sobie sportowego działania w Twoim wewnętrznym teatrze wyobraźni – jednak neurony działają identycznie jak w realnym świecie.

Wizualizacje

Ponieważ dane dotyczące rzeczywistości i jej wyobrażeń przechowywane są w tych samych obszarach mózgu, łatwo programować umysł. Na tym bazują świadome wizualizacje. Jak to wykorzystać w pracy nad mentalnością? Pomyśl o swoim celu – wybierz się w swoją przyszłość:

  • Jak on wygląda?
  • Kto tam jest? 
  • Czy są inni ludzie, widzowie, trenerzy?
  • Ile masz wtedy lat?
  • Jakie kolory widzisz wokół siebie? Co jeszcze widzisz?
  • Jest zimno czy ciepło?
  • Co jeszcze czujesz? Wiatr Słońce?
  • Jakie dźwięki słyszysz? Czy jest bardzo cicho czy raczej głośno? Czy publiczność bije brawo? Jest aplauz?
  • Co czuje Twoje ciało? Jakie masz emocje?
  • Czy jest też smak? Może pijesz szampana, aby uczcić swój sukces?

Koncentracja

Mimo, iż koncentracja zawodników bardzo różni się w zależności od uprawianej dyscypliny, istnieje jej definicja. To umiejętność dostrzegania właściwych rzeczy we właściwym czasie oraz wyłączania zewnętrznych źródeł zakłóceń i własnych wątpliwości.

W kontekście sportu i specyfiki dyscyplin dobrze wyobrazić sobie latarkę, oświetlającą albo dużą przestrzeń (sytuacja na boisku), albo wąski snop światła (obserwacja przeciwnika). W zależności od sytuacji sportowiec w przygotowaniu mentalnym potrzebuje wypracować cztery rodzaje koncentracji:

  • szeroka, skierowana na zewnątrz (boisko, tor jazdy);
  • skierowana na zewnątrz, ale wąska (cel, bramka, kosz);
  • szeroka, skierowana do wewnątrz (własne samopoczucie);
  • wąska, skierowana do wewnątrz (własne motto, następne odbicie, następny rzut czy podanie).

Równowaga między napięciem a rozluźnieniem

Umysł, podobnie jak mięśnie, potrzebuje rozluźnienia po okresach napięcia. Istnieje wiele możliwości, by to osiągnąć, mogą to być zarówno ćwiczenia skierowane bezpośrednio na stan psychiczny, takie jak trening autogenny albo działania łączące sferę fizyczną z psyche: joga, masaże, gorąca kąpiel. 

Wyznaczanie i formułowanie celów

Podstawowy napęd sportowca – wiedzieć czego się chce.

Każdy sportowiec musi mieć cel. Jak osiągnąć sukces w sporcie? Przede wszystkim formułując cel – czy to krótki czy długofalowy – zachowaj prostą zasadę SMART. Co to znaczy? Cel musi być:

  • S (ang. specific) konkretny,
  • M (measurable) mierzalny,
  • A (achievable) osiągalny (ale i atrakcyjny),
  • R (relevant) istotny, ale i realistyczny
  • T (time-bound) określony w czasie.

Mentalność sportowca nie istnieje bez kontroli umysłu. Konieczne jest rozpoznawanie swoich myśli (ponieważ niektóre z nich mogą być nieuświadomione i jak wiesz – sabotują działania prowadzące do celu), po to, by je zatrzymać i ewentualnie przekształcić w pozytywne. Do tego przydaje się wgląd w motywacje i odpowiedź na pytania “dlaczego”

  • Dlaczego to robisz?
  • Dlaczego uprawiasz ten sport?
  • Dlaczego jest dla Ciebie bardzo ważne?
  • Dlaczego chcesz osiągnąć swój cel?
Do odniesienia sukcesu potrzebne jest wytworzenie automatyzmów.

Dotyczy to zarówno codziennych treningów, ale także, a nawet bardziej, rutyny zawodów. Automatyzmy oszczędzają energię, oraz powodują stan niemyślenia tylko działania.

Podczas całego procesu treningowego zawodnikowi, dążącemu do sukcesu musi towarzyszyć autorefleksja. Można po każdym starcie zadawać sobie pytanie: “Co dzisiaj poszło dobrze?”, “Co można było zrobić lepiej?”.

Odpowiedzi na te pytania definiują postęp na przyszłość, koncentrując się na rozwoju. 

Błędem popełnianym przez sportowców, trenerów i rodziców jest to, że nie traktują umysłu i mentalności tak, jak traktują fizyczne i techniczne aspekty swojego sportu. Sportowcy nie czekają na kontuzję, raczej trenują, by jej zapobiec. Powinni podejść do mentalności w ten sam sposób.

Dlatego poznaj programy wspierające Twój umysł, abyś osiągnął to, czego bardzo pragniesz. Zajrzyj na sklep i wyprzedź konkurentów przechodząc specjalistyczne kształtowanie mentalne.

Uściski, Sławek

Kategorie
trening mentalny sportowców i trenerów

Tożsamość profesjonalisty – od amatora do zawodowca

To co uważasz na swój temat, będzie sterować całym Twoim sukcesem, nastawieniem, walecznością w zawodach, siłą koncentracji i samodyscypliną.

Tożsamość sportowca – to wizja własnej osoby, jaką zawodnik ma: osąd na swój temat, odczucia i zachowania, system wartości i motywacji, system przekonań i 

To tożsamość steruje Twoją pewnością siebie i poczuciem własnej wartości. A przecież samoocena w sporcie jest niesłychanie ważna.

Jesteś tym, za kogo się uważasz.
Samo koncepcja siebie rządzi Twoim życiem sportowym.

Musisz zrozumieć, że nie ważne kto Ciebie stworzył, który rodzic, jakie otoczenie, ale na pewno musisz przemienić samo definicję własnej osoby.

Nie możesz się uważać za pechowca, nieudacznika, słabego, nie dość dobrego, niezasługującego – bo dokładnie tak będziesz się zachowywać podczas stresujących momentów.

Zatrzymaj się teraz.

Jak myślisz, kim jesteś obecnie?

Za kogo się uważasz jako zawodnik?

Mistrzowie sportowi mają zupełnie inną definicję siebie niż przeciętni sportowcy.

Michael Jordan chciał być najlepszy…w historii koszykówki. Jak myślisz, jak myśli, działa, trenuje, zachowuje się osoba, które być najlepsza w historii?

Jak myślisz – jakie zdanie o sobie musiał mieć młody Messi, aby zdobyć to co zdobył?

Poniżej masz trening, korzystaj – to fragment autorskiego szkolenia – Trening umysłu sportowca który pomoże Ci zbudować zupełnie nowy obraz siebie i zdefiniować swoją tożsamość zawodnika.

Skup się. Przyłóż się do tego, o ile pragniesz wznieść się na poziom wyżej.

 

Kategorie
trening mentalny sportowców i trenerów

Ważne umiejętności trenera mentalnego

(fragment kursu Trener mentalny sportowców)

Kształtowanie charakteru sportowca to jedna z umiejętności trenera mentalnego.

Odporność psychiczna jest niezbędna do osiągania wysokich rezultatów, i każdy poważny zawodnik musi tę umiejętność wytrenować.

Zawodnicy, bardzo często nie wiedzą co zmienić w swojej głowie, aby myśleć jak mistrz, ponieważ w domu i oraz w szkolenie – nikt tego nie uczy.

Jako trener mentalny musisz wziąć odpowiedzialność, że to Twoja działka i że że będziesz wspierał zawodników.

Bardzo duże wsparcie i sporo gotowych narzędzi do przemiany oprogramowania mentalnego dostaniesz Ty i  Twoi zawodnicy w programie Odkryj swoją potęgę oraz trening umysłu sportowca. Obraz poniżej.

Trener mentalny sportowcó szkolenie

Celem pracy nad psychiką zawodnika jest przejście drogi od dobrego do najlepszego. Celem jest postęp. 

Pamiętaj, że nie ważne jak zawodnik ciężko trenuje, jak długo trenuje – tu nie chodzi tylko o ciężką pracę. Chodzi o postęp.

Wytrenowanie u sportowca instynktu wygrywania, bycie super skutecznym i bezkonkurencyjnym – to Twoja praca.

Poniżej dostajesz jedną z sesji treningowych programu Trener mentalny sportowca, załóż słuchawki i doświadcz informacji.

Przemyśl, co dalej…

Kategorie
trening mentalny sportowców i trenerów

Zrozumieć konieczność zmian

Zrób reset.

Nie można osiągnąć nowych poziomów sportowych, mentalnych czy kompetencyjnych – kiedy od czasu do czasu nie robisz resetu i poukładasz wszystko jeszcze raz.

Zmiany są wbrew naturze – bo mózg nie lubi zmian z oczywistych, biologicznych względów. Bo jeśli coś działa, żyjesz – to nie zmieniaj.

Mózg ma całe oprogramowanie skanujące świat, działania, nawyki – i jeśli następuje odstępstwo od nawykowych zachowań i działań – włącza się alarm w mózgu – tworzy się dysonans, czujemy niepokój.

Mózg reaguje na  zmiany w większości przypadków jako zagrożenie życia – dlatego włącza się strach i lęk przed zmianami.

Jednak musimy zmienić oprogramowanie, jeśli chcemy zrobić postęp i osiągnąć wzrost.

“Świat jest taki, jakim ty go widzisz. Więc spójrz na niego inaczej, a twoje życie się zmieni.” – Paul Arden

Nastawienie na rozwój, powoduje zmiany, jednak nie można wprowadzać zmian w czym, co nie istnieje.

Więc najpierw musi zaistnieć świadomość, potrzeba, przekonanie, cel, motyw – co chcemy zmienić, dlaczego chcemy zmienić, jak chcemy oraz tego dokonać.

Dan Brown pisał “Czasem trzeba tylko trochę zmienić punkt widzenia, aby ujrzeć coś znanego w nowym świetle” – i to jest klucz. Zmienić punkt widzenia. Moje doświadczenie mi pokazuje – że nie wielu to potrafi. Ale Ty możesz wybrać.

Zanim wysłuchasz fragmentu szkolenia “Trening umysłu sportowca” – audio, jeszcze jeden cytat który może pomoże Ci dokonać zmian na lepsze:

“Spróbuj nie opierać się zmianom, które napotykasz na swojej drodze. Zamiast tego daj się ponieść życiu. I nie martw się, że wywraca się ono czasem do góry nogami. Skąd wiesz, że ta strona, do której się przyzwyczaiłeś, jest lepsza od tej, która cię czeka?” – Elif Şafak

Teraz wysłuchaj krótkiej sesji treningowej.

Pozdrawiam, Sławek

Kategorie
trening mentalny sportowców i trenerów

Testem jest połowa sezonu

Każdy sezon zaczyna się bilansem 0:0, niczym luneta spoglądająca w przyszłość. Czysta i jasna. Wszyscy mają równe szanse.

Każdy zawodnik trenował z najlepszym trenerem, miał najlepsze treningi, niektórzy schudli 15 kilo, inni dodali 3 kg mięśni.
Niektórzy sportowcy poczuł się lepiej niż kiedykolwiek wcześniej, mieli najlepszy obóz treningowy. Wszyscy kochają nowe nową szansę, nowy sezon . Zespół naprawdę się zjednoczył. Świetna grupa zawodników.

W pierwszych kilku grach wszyscy są skupieni, silni, pozytywnie, pełni nadziei. Weterani udowadniają, że zasłużyli na ten duży kontrakt, nowicjusze pokazują, dlaczego zostali powołani. Niektórzy wygrywają dwa lub trzy razy z rzędu, media mówią o rozmiarach zwycięstw.

Puka do drzwi nowy sezon, nowe obietnice, nowe marzenia i plany.

Dopiero kilka meczów w sezonie, wyjście na miasto zastępuje trening. Mija dopiero pierwszy tydzień, pierwszy miesiąc, pierwszy kwartał sezonu. Te lornetki patrzące na cele stają się trochę rozmyte.

W połowie sezonu ta świetlana przyszłość, energia i zapał będzie wyglądać nieco inaczej… Czas na nowe okulary, czas spojrzeć realnie….

Oto, co prawdziwi mistrzowie wiedzą na rozpoczęciu sezonu:
czas przestać mówić o tym, co zrobiłeś, jaki świetny byłeś i zacząć pokazywać, co możesz zrobić i co zrobisz w tym sezonie.

Każdy może coś zacząć. Bardzo niewielu może skończyć. I tylko najlepsi mogą skończyć wyżej i lepiej niż zaczęli.

Jeśli naprawdę chcesz wiedzieć, z czego zbudowany jest super zawodnik, poczekaj około połowę sezonu. Tyle czasu zajmuje każdemu oswojenie się z tym, kim naprawdę są.

Wracają do swojej strefy komfortu na kolejny sezon „wystarczająco dobrego”.

Niezależnie od tego, czy rozmawiam ze sportowcami, czy z grupami biznesowymi, wyzwanie jest takie samo:

Czy chcesz dowiedzieć się, kim możesz być, a nie tylko zadowolić się tym, czym już jesteś? 

Czy możesz przekroczyć to, co już zrobiłeś? 

Nie ważny jest tyko początek sezonu, kiedy nogi są świeże, zapał potężny a adrenalina krąży we krwi.

Czy potrafisz to robić na każdym treningu, w każdej grze?

Czy potrafisz utrzymać pełną koncentrację i zaangażowanie, zapał – cały sezon?

Jednym z największych wyzwań, z jakim możesz się zmierzyć, jest ustanowienie wysokich standardów na początku kariery. Czemu?

Ponieważ teraz oczekuje się od ciebie – przez siebie i innych – dostarczenia tego do czego zostałeś powołany. Nie tylko na dany sezon ale też resztę swojej kariery.

Dlatego tak wielu ludzi ucieka przed sukcesem: to zbyt duża presja, poświęcenie, poświęcenie, pełne zaangażowanie, oczekiwanie, zmęczenie… to zbyt trudne dla niewytrenowanych mentalnie sportowców.

Sukces jest poza zasięgiem dla ludzi, którzy nie chcą zapłacić uczciwej ceny za sukces.

Ale dla tych, którzy chcą się doskonalić, konkurować, wspinać się na kolejny poziom, nie ma „wystarczająco dobrego”. Uczą się, dostosowują, znajdują nowe sposoby na poprawę.

Michael Jordan pojawiał się w każdym sezonie, rozwijając jakiś nowy aspekt swojej gry. Zaczął sam, jeden na zero, pracując sam. Potem użyłby tego przeciwko innym na siłowni. Następnie podczas rzeczywistego treningu, a na koniec wyzwolił go na zawodach.

Do tego czasu pracował nad tym tak intensywnie – w kółko i w kółko – że stało się to tak naturalne i instynktowne, że nie musiał o tym myśleć. Przygotuj się, ucz, ucz się, występuj.

Zanim jego przeciwnicy myśleli, że go rozgryźli, on przeszedł już na następny poziom. Oni marzyli że będą jak on i kiedy nauczyli się tego co on – on już był poziom wyżej… Nie spoczywał na laurach. Był bezkonkurencyjny.

Wraz z upływem sezonu, gdy zaczynają się pojawiać kontuzje i zmęczenie i wypalenie, cała ta praca poza sezonem i kondycja fizyczna stają się nieistotne, jeśli kondycja psychiczna nie nadąża.

Kiedy ten cichy głos z tyłu głowy upiera się, że możesz pominąć trening, może wypić więcej alkoholu, możesz dłużej pograć na Playstation – słuchasz, czy mówisz mu, żeby się uciszył?

Siła fizyczna pokazuje, co możesz zrobić; siła psychiczna decyduje o tym, czy rzeczywiście to zrobisz.

Większość sportowców patrzy na swoje wygrane i mówi: „Zróbmy to jeszcze raz”. Mistrzowie patrzą na swoje zwycięstwa i mówią: „Zróbmy to lepiej”.

Uściski, Sławek

Kategorie
osiąganie i skuteczność

Postawa ludzi sukcesu

Robią to, czego inni robić nie chcą.

95% populacji chce przetrwać, dlatego kiedy ktoś podejmuje decyzję że chce coś wartościowego osiągnąć – nie ma za dużo konkurencji.

Od dawna strategia “rób to, czego inni robić nie chcą” jest podstawą wysokich osiągnięć sportowych czy biznesowych. Podglądanie mistrzów i modelowanie ich strategii jest najlepszym skrótem aby osiągnąć sukces. Lub także podglądanie ludzi którym nie wychodzi i robienie dokładnie na odwrót.

Uświadomienie, że nie możesz robić tego co przeciętni ludzie aby mieć inny rezultat to podstawowe założenie. Jak to wygląda u Ciebie?

Robią to, czego się boją.

Główną przyczyną rezygnacji z działania w czymkolwiek i poddawanie się jest lęk i strach.

Umiejętność zmiany podejścia i rozpoczęcie działania mimo odczuwanego lęku czy strachu to podstawa wejścia na ścieżkę osiągnieć.

Oddzielenie odczuwanych emocji od realizacji swoich zadań i obowiązków jest podstawą.

To nie odczucia mają decydować czy osiągasz cele czy nie, tylko samodyscyplina w codziennych działaniach, oraz doprowadzanie spraw do końca. Jak to wygląda u Ciebie?

Nie rezygnują, kiedy jest trudno.

Siłę psychiczną poznaje się wtedy, kiedy jest trudno – nie łatwo. Kiedy jest trudno i dopada ludzi kryzys (a dopada i to nie raz) to wtedy oddzielają się ziarna od plew.

Ludzie wysokiej efektywności robią swoje zgodnie z wartościami przede wszystkim, kiedy nie idzie lub jest pod górę. Przeciętni, nieświadomi ludzie, bez przemyślenia sensu działania – odpadają i wracają na tor przeciętności.

Jak wygląda to u Ciebie?

Widzą rzeczy, do których zmierzają, choć ich jeszcze nie ma zmaterializowanych.

Ludzie sukcesu wymuszają na sobie najpierw wizję i odczucie sensu tego co robią, następnie zabierają się do roboty sumiennie i z fanatyczną samodyscypliną. 

Ludzie przeciętni mają z tym problem, najpierw chcą coś osiągnąć, a potem się przekonać że warto to robić. Myślnie typu – “Jak zarobię to uwierzę” – jest anty do sukcesu.

Są odporni psychicznie.

Mamy dziś mentalność ludzi – “do pierwszego bólu i odpuszczam”.

Z mojego doświadczenia wynika, że 60-70% ludzi rezygnuje z wartościowych celów poprzez brak odporności psychicznej.

Brak umiejętności prowadzenia trudnych rozmów jest potężną luką naszego pokolenia. Nasi przodkowie musieli być inni – mieszkali w zaborach, uczestniczyli w powstaniach czy wojnach. Dziś?

Jedno usłyszane nie, jedna “porażka” i praktycznie rezygnujemy z możliwości dokonania przełomu w życiu.
A jak wygląda to u Ciebie?

Mają chłodne podejście przy ważnych rozmowach, czy ważnych działaniach.

Ludzie sukcesu wiedzą, że emocje są i będą w ich życiu, ale nie ona mają rządzić i sterować działaniami. Jednak jak to wygląda u większości populacji? Z moich obserwacji na podstawie tysięcy ludzi z moich zespołów biznesowych – garstka ludzi trzyma fason i spokój przy prezentacjach, rozmowach, negocjacjach.

W obszarze sportu jest to samo. trenując ponad 10 lat tenisa stołowego wiem, jak bardzo zabrakło chłodnego podejścia w decydujących momentach kariery.

Powiedzenie – kiedy emocje idą w górę to inteligencja idzie w dół  – jest prawdą doświadczoną osobiście.

Jak to wygląda u Ciebie?

Są nieugięci w dążeniu do celu.

Samodyscyplina i upór to królowie sukcesu. Wytrwałość i konsekwencja w działaniu jest absolutnym kluczem do tego, aby wytrenować się w danej materii na wysoki poziom ekspercki.

Przerwanie działania w momencie kiedy się nawet jeszcze dobrze nie zaczęło dotyczy około 60% populacji. Zbyt szybkie poddawanie się, zamrożenie działania  – jest to problem ludzi.

Brak świadomości że skupienie i regularność są podstawą osiągnięć  przeraża mnie i dziwi w tych czasach. Gdzie co druga książka rozwojowa, biografie ludzie sukcesu, warsztaty i szkolenia – trąbią o tym – aby robić swoje aż do skutku. Być skupionym, skoncentrowanym, wiedzieć czego się chce i aż do efektów być w nieugiętym działaniu – to fundament wszelkich efektów.  Dlaczego ciężko jest osobom przeciętnym to zmienić i jak już coś robią, to uparcie i do końca?

A jak to wygląda u Ciebie?

Przemyśl i zrób cos z tym, szkoda czasu i życia. Wzorce masz.

Uściski, Sławek

Kategorie
osiąganie i skuteczność trening mentalny sportowców i trenerów

Nawyki to programowanie

(fragment programu Kodowanie umysłu na sukces)

Programowanie, to nawyki – bądź świadomy

Prawa półkula przetwarza słowa, pokazuje to, co mówi do niej lewa półkula.
Po kilku powtórzeniach lub silnie występujących emocjach, tworzy się schemat automatycznych zachowań i w pewnym momencie, kiedy zaczynamy widzieć dany obraz i bodziec, następuje już taka automatyzacja, że lewa półkula jest pomijana w tłumaczeniu tego co się wydarzyło.

Oznacza to, że jeżeli widzisz dany obraz – reagujesz nawykiem, bez udziału świadomości.

Dlatego jeżeli postrzegasz się jako słabego, niegodnego,
nie dość dobrego, to stworzyłeś automatyczny nawyk postrzegania siebie.
Twoja samoocena, poczucie
wartości, tendencja zachowania jest nawykiem myślowym i behawioralnym.

Prawa półkula dostarcza bodźce do Twojego umysłu w postaci obrazów, co powoduje automatyczną reakcję na bodziec wzrokowy.

Proces ten nazywa się Twoją postawą, automatycznym sterownikiem, to wtedy tworzą się nawyki, poprzez zautomatyzowane reakcje na to, co chcesz widzieć.

Nie musisz sobie tłumaczyć danego zachowania dziesięciokrotnie, ponieważ z czasem staje się ono automatycznym sterownikiem i reakcją. Istotne jest, abyś
dokładnie to zrozumiał.

Nawyki, to powtórzona kilka lub kilkanaście razy dana czynność. To skojarzenie obrazu z danym słowem i wywołana odpowiednia reakcja emocjonalna. Jeżeli jest pozytywna, wtedy wytworzy nam się pozytywny nawyk. Jeżeli negatywna, wytworzy nam się nawyk negatywny.
W tym momencie tworzy nam się postawa, albo silna,
albo słaba. Stajemy się ofiarami lub jednostkami, które
stają się samodzielne i niezależne.

Pisanie na komputerze jest przykładem jak wytrenować
nawyk. Bardzo szybko wytrenujesz się w pisaniu bezwzrokowym, nie patrząc wcale na klawiaturę, tylko w
ekran. Wiesz co piszesz i działasz automatycznie.
Prawa
półkula uruchamia automatycznie reakcję. Nie musisz

patrzeć na klawiaturę, nie musisz sobie uświadamiać co teraz robisz, bo gdybyś to zrobił przestałbyś tak szybko pisać.

Dokładnie to samo jest z jazdą samochodem. Po pewnym czasie ta umiejętność staje się automatyczna i nie musisz
pamiętać, co to jest bieg, sprzęgło i w pewnym momencie
jesteś jak automat. Jedziesz drogą i automatycznie wiesz
co robić.
Twój poziom zarabiania, odczuwania szczęścia, relacje,
zachowania, programują się dokładnie w ten sam sposób.

Żeby przejąć całkowitą kontrolę nad reakcjami, których
nie kontrolujesz lub zachowaniami, niechcianymi reakcjami, musisz zaprogramować sobie nowe wzorce zachowań, które wywołają nowe emocje i doznania.

Każdy z nas ma wiele nawyków, które chciałby zmienić.
Aby zmienić nawyk potrzebujemy nowego słownictwa.

Bezwzględnie musisz zmienić swój świat słów i abyś zmienił świat zewnętrzny, musisz też zmienić swoje wyobrażenie o sobie.

Potrzebujesz nowych wizualizacji połączonych z racjonalną, pozytywną lingwistyką, czyli słowami mocy, słowami dobrego samopoczucia. To początek drogi do poprawy emocji, drogi do oprogramowania starych skostniałych nawyków, do
zaprogramowania ich na nowo.

Zasada przy tworzeniu nawyku jest bardzo prosta:
Musisz
zmienić słownictwo, obrazy oraz stan skupienia.

Czyli  intensywnie wyobrażasz siebie działającego w nowy sposób, myślącego inaczej, odczuwającego dobre emocje, tak jak chciałbyś działać, myśleć w realnym życiu.
Dzięki temu szybciej utrwali Ci się i zaprogramuje nowy
nawyk.

Bardzo ważne jest to, aby przechodzić od ćwiczeń mentalnych, wizualizacyjnych, zmiany słów do wykorzystywania tego w realnym świecie. To wzmacnia nowe zachowania.

Nauka nowych nawyków przebiega wtedy bardzo szybko.
Nowe słowa pobudzają nowe obrazy. Pozwala to  zaprogramować na nowo Twoją osobowość, a także
zmienić zupełnie to czego nie chcesz.

Nowy nawyk, nowy wzorzec zachowań, to pisanie nowych obrazów, programowanie nowych map myśli. Dzięki temu zmienią się zachowania i umiejętności.

To prawy mózg odpowiada za Twoje nawyki, to prawa półkula w pewnym momencie reaguje automatycznie na jakiś obraz i ma to olbrzymie znaczenie dla Ciebie.

W jaki sposób powstaje nowy nawyk?

Dajmy na to, że masz jakieś spotkanie, nie przygotowałeś się i wyszło źle.
Zostałeś, skrytykowany i nie osiągnąłeś efektów jakie chciałbyś mieć. Powstają emocje – może frustracja, stres.

Jeżeli powtórzysz to kilka razy i znowu się nie przygotujesz, to powstanie nawyk. Zaczynasz myśleć, że się do tego nie nadajesz.

Dochodzi odpowiednia lingwistyka, czyli tłumaczenie sobie tego dlaczego tak wyszło. Nie odbierasz tego racjonalnie, tylko oceniasz się po emocjach, które odczuwasz. A do tego potwierdzasz  obrazem ten negatywny dialog, zatem czujesz, że to jest prawda.


W związku z tym powstanie u Ciebie pewne
przekonanie o sobie, pewien nawyk myślenia, że Ty się do prezentacji nie nadajesz. A przyczyna może leżeć gdzieś indziej, po prostu z braku przygotowania lub braku odpowiedniego szkolenia.

Człowiek jest chodzącą siecią tysiąca nowych nawyków.

Jeżeli jedziesz samochodem i widzisz czerwone światło, to nawykiem jest zatrzymanie się. Ponieważ pojawia Ci się dany obraz i natychmiast następuje automatyczna reakcja organizmu, czyli naciśnięcie pedału hamulca.

Bardzo ważne jest, aby rozumieć istotę programowania
Twojego umysłu. Obrazy i słowa wywołują pewne nawyki.

Słowo „teściowa” u niektórych uruchamia natychmiast dobre, a u innych negatywne skojarzenia. Ważne jest, żeby do zmiany życia zmienić słowa, punkt skupienia uwagi oraz całkowicie swoje nawyki, aby nowy program, który sobie zainstalujesz, przybliżał Cię do sukcesu i do szczęścia.

Jeśli jeszcze nie wiesz co byś chciał w życiu robić, brak Ci natchnienia, nie czujesz motywacji, to zacznij w ciszy i relaksie zadawać sobie pytania. Zacznij przeglądać slajdy w wyobraźni, tam kryje się odpowiedź tego, co byś chciał robić.
Słuchaj intuicji, a nie mody.

W obrazach, które będziesz sobie wyobrażać, w tak zwanych wizjach kryje się Twoja przyszłość, Twoje działanie, Twoja energia. Twórz zawsze pozytywne slajdy. Zacznij od tego co chcesz osiągnąć w życiu.


Zacznij od
tego, co chcesz widzieć w sobie?
Jak chcesz się zachowywać, jak działać? Jak mówić?
Twoje zachowanie jest umiejętnością, którą sobie
wyobraziłeś.

Jeżeli chciałbyś zmienić postawę wobec danego problemu, pewnych sytuacji, zacznij treningi mentalne. Zacznij przeprogramować swoje widzenie siebie.
Zacznij
trenować bardzo intensywnie w ciszy, ale regularnie

robiąc wizualizacje, w jaki sposób chciałbyś się zachowywać.
W jaki nowy sposób chciałbyś rozmawiać.

W jaki nowy sposób chciałbyś reagować emocjonalnie na
daną stresową sytuację, rozmowę o pracę, spotkanie biznesowe czy rozmowę z dzieckiem.
Przygotuj się do życia takiego jakiego byś pragnął, poprzez prawą półkulę.

Programowanie umysłu poprzez obszary wizualizacyjne, która odpowiadają za kreatywność, za naszą przyszłość, to skoncentrowanie się na przyczynach mentalnych, aby znaleźć i obrać dobry kierunek życia.

Dokonaj odpowiednich wyborów, aby zaangażować mózg do tego, by zaczął widzieć to, co chcesz mieć, kim chcesz być, co chcesz robić w przyszłości zgodnie z Twoim powołaniem.

Poproś o pomoc te części podświadome, aby pozwoliły
Ci odkryć swoja misję, swoje przeznaczenie.

Niech pojawiają się slajdy tego co pragniesz robić, jak chciałbyś zacząć żyć, jak inaczej funkcjonować, niż teraz.

Jeśli patrzysz w przyszłość pewna cześć przodomózgowia, czyli ta za skrońmi, stymuluje mózg do tworzenia nowych połączeń neuronowych, takich samych jak oglądana rzeczywistość. Mobilizuje to zasoby emocjonalne i energetyczne.


Jeśli połączenia są silne,
trwałe oraz jasne w przekazie, to wizja Twoich celów, marzeń, zamiarów tworzy coraz silniejsze i grubsze połączenia neuronowe, które uświadamiają Cię w

przekonaniu, którą drogą chcesz iść.

Jest udowodnione naukowo, że bark takiej symulacji, brak ćwiczeń mentalnych, ćwiczeń z marzeniami, celami
powoduje całkowity zanik tej umiejętności.

W pewnym momencie ta cześć odpowiadająca za Twój rozwój i życie zanika, a przejmuje stery inna część mózgu, która odpowiada za trzymanie Cię w strefie komfortu.

Jeśli ktoś nie pobudza marzeń, to w pewnym momencie
się poddaje.

Spotkałeś kiedyś urzędnika, który pracuje trzydzieści lat na tym samym stanowisku? Miałeś kiedyś spotkanie biznesowe, kiedy ktoś od 15 czy 20 lat robi to
samo? Jak ciężko pobudzić taką osobę do działania?
Jak ciężko się z nią rozmawia?
Właśnie to jest ktoś, kto
niczego w życiu nie próbował.

Skończył szkołę poszedł do pracy i całe życie oddawał się w najem. Stracił wiarę w siebie, nie chce już marzyć, poddał się i narzeka na rząd, kraj, oczekując, że to inni powinni mu zmienić życie.
Tacy ludzie nie potrafią się już mobilizować do
działania. Są to ludzie, którzy trzymają się danego biznesu od 10 czy 20 lat, mimo, że kryzys spowodował brak dochodów. Już dawno przestali wychodzić „na swoje”, ale boją się zmian, boją się być otwartymi, bo zapomnieli co to jest wizja, co to jest marzenie.

Stymulacja poprzez prawą półkulę, poprzez wizję,
programuje nas na nowo.

Lewa półkula odpowiada za świat słów, prawa za świat jasnych wizji, celów i marzeń, czyli konkretnego obrazu, tego co chcemy mieć, w którą stronę chcemy iść, jaki stan finansowy chcemy posiadać.

Moim zdaniem cytat z utworu Boba Dylana dobrze
oddaje to co chcę przekazać:

„Kto nie jest zajęty rodzeniem się na nowo, jest zajęty umieraniem.”

Prawa półkula ma nieograniczone możliwości wizji i wykreowania jasnej drogi naszego życia. Możemy wejść na własna ścieżkę, spełniać własne marzenia, ale musimy sobie bardzo dokładnie to wyobrazić.
Mamy możliwość zmienić całkowicie oprogramowanie,
zamienić obezwładniające stereotypowe sterowniki, które
nie wnoszą żadnych korzyści do naszego życia.

Do tego potrzebna nam jest praca lewej półkuli – odpowiednie
słowa – i współpraca prawej półkuli a więc odpowiednie wizje, aby robić to co zawsze chcieliśmy robić.

Twoje nawyki myślowe mogą stać się Twoim sojusznikiem, jeśli będziesz dbał o aktywowanie neuronów i obszarów odpowiadających za kreowanie przyszłości, za obrazy, którymi karmisz swój umysł, za słowa, które dobierasz, za emocje, energię oraz za kreowanie Twojej wymarzonej przyszłości.

Każda sesja wizualizacyjna pobudza prawą półkulę
mózgową do tworzenia nowych połączeń neuronowych,
umacnia Twoją zmianę i zaczyna przeważać szalę na
Twoja korzyść.

Zaczynasz wreszcie czuć, że wiesz po co żyjesz, że wiesz co masz w życiu robić. Pobudzane są rejony mózgu odpowiadające za kreatywność, odwagę, motywację, energię.
Kiedy słowa budujące i motywujące opisują obrazy
Twojego wymarzonego życia, stajesz się żywszy, energiczniejszy, zmieniasz postrzeganie świata, budujesz
nową mapę oraz nowe możliwości.
Intensywnie się
angażujesz, bo Twój mentalny świat zaczyna Cię  przybliżać do realnej wizji i osiągnięcia tego czego

pragniesz.

Dzięki aktywacji prawej półkuli zaczynasz programować
się na pomysły i możliwości, a nie ulegasz wymówkom i
stagnacji.
Pokonujesz w pewnym momencie tą część
mózgu, która jest odpowiedzialna za utrzymanie tego co jest w stanie nienaruszonym.

Zmiana nawyków, sposobów myślenia wymaga mnóstwa
prób, ale warto przeprogramować siebie, bo mamy tylko
jedno życie.

Umieramy każdego dnia, zatem co mamy do
stracenia?

(to był fragment programu Kodowanie umysłu na sukces, radość i szczęście – zapraszam do nabycia całego szkolenia w książce)

Uściski, Sławek

Kategorie
trening mentalny sportowców i trenerów

Sukces rodzi się w postawie

Postawa rodzi się z przekonania, że jesteś absolutnie pewien tego, czego pragniesz, oraz że ta droga (praca którą trzeba wykonać) jest Twoją drogą.

Jesteś gotowy zapłacić cenę, aby osiągnąć cele i zostać mistrzem?

Postawa rodzi się z pozytywnego oczekiwania – to takie ważne, aby nie być pesymistą. Zasługujesz na sukces, tak jak każdy który go zdobył, lecz oczekuj pozytywnych wyników i pomyślnych scenariuszy. Musisz mieć pozytywne uczucie w sercu podczas treningu czy rywalizacji.

Postawa to stan umysłu i ducha, który determinuje Twoje zachowanie i wszelkie działania.

Nie znam ani jednego mistrza, który miał negatywną, bierną, hamującą postawę do swojej dziedziny sportu.

Sukces rodzi się w nastawieniu do codziennych działań.
Sukces rodzi się w postrzeganiu siebie jako zasługującego na sukces.
Sukces rodzi się w codziennym wykonywaniu zadań i obowiązków.
Sukces rodzi się w reakcji na porażki, kryzysy, załamania i słabsze dni.

Jesteś pozytywnie nastawiony? Oczekujesz pozytywnego?

Co chcesz i powinieneś zmienić w swoim nastawieniu?

Postawa sportowca musi być zgodna z własnym sumieniem, z własnymi zasadami.
Właściwa postawa to kiedy jesteś przekonany, że robisz wszystko na sto procent, by osiągnąć swój cel.
Nie liczą się pośrednie rezultaty, wygrane czy przegrane, liczą się Twoje konkretne cele i długoterminowe nastawienie.

Postawa to współpraca na świadomym i nieświadomym poziomie umysłu. Czujesz sercem i całym sobą, że Twoja droga, którą kroczysz, jest dla Ciebie i jesteś szczęśliwy, gdy nią kroczysz.

Odpowiednie nastawienie to uczucie, które znajdujesz w sobie, że każda część Ciebie pragnie tego, czym się zajmujesz. Nie masz sabotażu, nie masz wahań, nie masz w sobie ani jednej części, głosu i odczucia, że coś jest nie tak.

Jeśli chcesz być sportowcem, ale idąc na trening, czujesz niechęć i zmuszasz się do tego, to oznacza, że nie jesteś spójny. Nie będzie prawdziwego sukcesu na wielką skalę. Warto wrócić do pytań i zadać je sobie szczerze: Czy sport to moja droga przez życie? Czy naprawdę tego chcę, aby to robić i każdego dnia walczyć o swoje marzenia?

Wzorowa postawa sportowa mówi, nie zatrzymam się, dopóki nie osiągnę tego, co zaplanowałem. Kropka. To jest następny klucz do wysokich szczebli sportowych.

Bo widzisz, będziesz wiele razy upadał, chodzi tylko o to, abyś zawsze się podnosił i walczył dalej.

Przeciętny zawodnik przegra raz, przegra drugi i już się nie podniesie. Nie ma właściwej postawy. Nie wie, po co trenuje, nie ma celu, nie ma marzeń. Mądry zawodnik z każdej przegranej wyciągnie odpowiednie wnioski, doświadczenia i drugi raz będzie mocniejszy i sprytniejszy.

Postawa sukcesu to rozbudzenie prawdziwej chęci osiągania szczytów i bycia najlepszym. To nastawienie na robienie rzeczy, których nikt inny robić nie chce.

Dobra postawa wiąże się także z nadzieją, wiarą i entuzjazmem.

Ktoś powiedział, że nadzieja jest matką głupich. Jest to w niektórych przypadkach prawda, ale nie we wszystkich. Nadzieja widzi to, co niewidzialne, niedotykalne. A Twój sukces jest na początku przecież niedotykalny.

Tylko nadzieja i wiara widzą to, czego nie widzą oczy. Tylko nadzieja da Ci wytrzymałość i konsekwencję.

Dlatego wizualizuj sukces, dotykaj go w marzeniach i wyobraźni. Dla umysłu nie ma różnicy, stany emocjonalne przeżywasz tak samo w rzeczywistości, jak i w wyobraźni, pamiętaj o tym.

Bo widzisz, człowiek wierzy tylko w to, czego dotknie. I niektórym ciężko uwierzyć, że mogą zostać mistrzami. Dlatego uruchom prawą półkulę i patrz oczami wyobraźni każdego dnia przed zaśnięciem, jak wręczają Ci puchar, jak Ci gratulują zwycięstwa, jak tłumy wiwatują na Twoją cześć.

Mistrzowie świata też na początku nie wierzyli, że mogą, ale mieli nadzieję, mieli marzenia i mieli wizje. Podjęli zobowiązanie i codziennie trenowali skupieni na końcowym efekcie. Więc jeśli napełniasz swoje serce nadzieją, zobaczysz to, co niewidzialne.

Naprawdę, wszystko zależy od Twojej postawy, która jest ważniejsza od umiejętności. Zapytasz pewnie, co to znaczy właściwa postawa?

Mistrzowie sportowi mają wspólną cechę, bardzo ważną: potrafią sobie radzić z frustracją, rozczarowaniem, niezadowoleniem, kłopotami czy przykrościami. Nie rozczulają się przy przegranej, nie sięgają po alkohol, nie zganiają winy na współzawodników. Właściwa postawa to zrobić wszystko, aby zwyciężyć. Zawsze starać zaprezentować się na 100% swoich możliwości.
Właściwa postawa to wzięcie odpowiedzialności za swój występ i karierę sportową.

Sportowiec, który osiągnął sukces, ma te same, a nawet większe zmartwienia, jednak reaguje pozytywnie, zawsze szuka dróg wyjścia. W rezultacie z każdej przegranej wychodzi silniejszy i bardziej świadomy sukcesu.
Przeciętny zawodnik, gdy dozna porażki, wiadomo jak reaguje (negatywnie), a zawodnik o dobrej postawie mówi: „Następnym razem ja będę lepszy”… i w wyobraźni natychmiast poprawia błędy oraz przeprogramowuje przegraną na zwycięstwo.

Pozytywne reakcje dają lepsze samopoczucie. BAW SIĘ SPORTEM!!! Musisz znaleźć w złych sytuacjach coś dobrego. Reagować bez nerwów i złości na beznadziejną sytuację!

W popularnym stwierdzeniu mówi się, że w Twoim ciele są dwa „psy”, jeden karmiony jest negatywami, a drugi pozytywami. Jak myślisz, gdybyś je postawił do walki, który by wygrał? To proste – ten lepiej karmiony. A u Ciebie który jest lepiej karmiony?

Trzeba wytrwałości i wiary, ale nie jest to nieosiągalne, ktoś przecież zdobywa tytuł mistrza olimpijskiego, prawda?

Pisząc ten wpis chcę przekazać, że postawa sportowca w 80% przyczynia się do sukcesu.

Dan Pena mówi, że sukces to 90% jaj, i 10% umysłu.

W ogóle psychologia to 80% sukcesu. Nastaw się, że będziesz upadał, ale chodzi o to, abyś wstał. Gdy wiatr będzie sypał w oczy piaskiem, najważniejsze jest, abyś nie zawrócił. Nigdy, nigdy, nigdy się nie poddawaj! Idź zawsze do przodu!

Postawa musi być jednoznacznie zwycięska. A zwycięzcą już się urodziłeś! Uwierz w to na zawsze. Oczekuj tylko pozytywnego, a z każdej porażki, bierz wdzięczność i naukę na przyszłość.

Bądź odważny, życie i sukces sportowy nie jest dla tchórzy.

Zatem, drogi przyjacielu, sekret wszystkich sukcesów, czy to sportowych, to mieć najpierw marzenie, później cel i na końcu działanie. A do tego wszystkiego, każdy człowiek, który coś osiągnął, musiał mieć odpowiednie nastawienie i postawę, która go na szczyt sławy i kariery zaprowadziła.

Może zapamiętasz, może nie, ale różnice życia i osiągnięć wśród zawodników nie pochodzą z biografii, tylko z mentalnej postawy.

Kim chcesz się stać?

Zapisz się do newslettera​​

i otrzymuj informacje i nowych artykułach na blogu, szkoleniach i publikacjach, które pomogą Ci kształtować Twoją przyszłość.